Ζώνες ερυθρού, φως, ξεσπά η μέρα
προτείνοντας το μάγουλο στον άνεμο.
Στέκω με το ερώτημα ανά χείρας
γυμνός, βέβαιος, στο στήθος σταματάς.
Πού πας;
Εκεί, στις ράγες του αποτυπώματος της παλάμης μου,
αναζητώ ξανά το που δεν έχει όνομα.
Εκεί στον τόπο της ζητιανιάς. Ελεήμων, ελέησόν με.
Να λοιπόν πώς ξέσπασε η μέρα γόνιμη.
7 σχόλια:
Μωρέ γόνιμη μέρα ξέσπασε, εμείς τώρα πώς να ανταπεξέλθουμε σε τέτοιο ποίημα (κυριολεκτικά!)?
Καλημέρααααααα!
:))))
ΥΓ- η φωτο δεν φαντάζομαι να είναι δική σου - ταιριάζει απόλυτα πάντως!
Το ΥΓ το παίρνω για κοπλιμέντο γιατί δεν υπάρχει καμιά φωτογραφία στο βλογ που να μην είναι δική μου.
Τώρα όσο για τη μέρα γόνιμη... Έτσι ξεκίνησε (μέσα σε ένα excel-sheet με 6 links και περίεργους υπολογισμούς, τηλέφωνα και συναδέλφους με κατάθλιψη), έτσι κύλησε (τσίπουρα με φίλους και κουβέντες για πολύ μακρινά ταξίδια, περπάτημα-άσκηση στη λίμνη) και ζητιανεύω αποφασιστικά έτσι να τελειώσει. Ά... γράφω σχόλιο στο σχόλιό σου (εξαιρετική εξέλιξη σε μια τέτοια μέρα).
Αφροδίτη (λέω το όνομα σε σολ χαμηλό).
''Eκεί στις ράγες του αποτυπώματος
της παλάμης μου αναζητώ το που δεν έχει όνομα...''
συμφωνώ με την aphrodite
ζητιανεύω λέξεις ίκανες ν'απαντήσουν,μα δε μου κάνουν τη χάρη...
γι'αυτό λειψό θ'αφήσω το αποτύπωμά μου...
μια καλημέρα...;
Λέω και γω την δική μου την καλησπέρα. Άφησα post προγουμένως αλλά το έφαγε κάποιο software conflict
Καλό ξημέρωμα
και καλή εβδομάδα
εύχομαι να ξεσπάσει
νέα, μέρα γόνιμη
Μάκη καλλή γονιμότητα για σήμερα
Ευχαριστώ! Κι εσύ καλή λεφτεριά.
Δημοσίευση σχολίου