16 Δεκεμβρίου, 2007

Che gelida manina

Σε δρόμους ρεματιές, με όχθες σκοτεινό γυαλί,
είδωλα εξ αντανακλάσεως περιφέρονται ακέφαλα.
Δεν τους γνωρίζω. Δεν έχουν μάτια.
Και πάλι.
Σε δρόμους ρεματιές, με όχθες σκοτεινό γυαλί,
βλέπω το είδωλό μου σε στάση προσοχής.
Με το δεξί αναρτημένο σε αναμονή.
Κάνει κρύο.
Che gelida manina!
Βάλτα στο στήθος μου διαπεραστικά.
Είναι μακρύς ο δρόμος.