11 Μαΐου, 2006

Διαμάντι ! ! !

.
.
.
Δύ’ μέραν, τρεί’ μέραν

Τη νυφ' έμπα' νε θεέ μ’ ενε.

Στολίζνα τεν, σκεπάζνα τεν

κι ατ’εγγύ στεφάνον ενε.

Στείλε στον άδην είδησιν,

τον κυρ’ να τς παραγγέλ’ ενε.

Κι ο κυρ’ σα τς πέρεν είδησιν
και λαλέσεν τον χαρ’ νε.
.
.
.

1 σχόλιο:

Ανώνυμος είπε...

Mάκη, κουράγιο!
Πρόσω ήρεμα, ανεπιστρεπτί.

Eσύ κοιμάσαι
στο σπλάχνο
της θύελλας
και μεις κοιμώμαστε
ξύπνιοι
για να πεθαίνουμε
κάθε μέρα ζωντανοί

Kάτι λόγια παλιά.
Kάποια τα ξέχασε πάνω στα κάγκελα.
Kάποιος τα μάζεψε πρίν τα πετάξουν.
Tα ειδα κι εγώ και στα 'στειλα.