Για την Αμαλία

Αμαλία,

Χάρη σε σένα έχω την ευκαιρία να γράψω ένα γράμμα στον γιατρό. Ένα γράμμα που ήθελα χρόνια τώρα να του το στείλω. Στον γιατρό που με κουράριζε όταν έξη χρονών νοσηλεύτηκα για αδενοπάθεια, στον γιατρό που με παρακολουθούσε όταν νοσηλεύτηκα, δωδεκάχρονος, για τρείς μήνες με οξεία νεφρίτιδα, στον γιατρό που με νοσήλευσε στην εντατική με έμφραγμα, στον γιατρό που μου έκανε τρία by pass, στον γιατρό που μου αφαίρεσε την χολή. Στον γιατρό μου.

Γιατρέ,
Δέν ξέρω τι σε οδήγησε να γίνεις γιατρός.
Μπορεί επειδή ήταν ο πατέρας σου γιατρός.
Μπορεί επειδή ήσουν πρώτος μαθητής στην τάξη σου και η πρωτιά δεν χόραγε σε άλλη σχολή παρά στην ιατρική.
Μπορεί επειδή πίστευες ότι θα έχεις μεγαλύτερο κύρος στην κοινωνία.
Μπορεί επειδή έβλεπες ότι θα μπορέσεις να βγάλεις πολλά χρήματα.
Μπορεί επειδή φαντάστηκες ότι μπορείς να γίνεις γιατρός.
Μπορεί επειδή το ήξερες βαθειά μέσα σου ότι είσαι γεννημένος θεραπευτής.
Δεν ξέρω ποιό κίνητρο ή ποιός συνδυασμός κινήτρων ίσχυσε. Εγώ όταν σε συνάντησα ήσουν ήδη γιατρός. Ορκισμένος και γραμμένος στον Ιατρικό Σύλλογο.
Αυτό που θέλω να σου πώ είναι ότι δεν με νοιάζει το κίνητρό σου. Γιατί τώρα πιά είσαι ο γιατρός μου. Δηλαδή έμπλεξες! Εγώ έχω την πολυτέλεια να σε αποφεύγω αν δεν έχω όρεξη να δώ τα μούτρα σου. Εσύ δεν την έχεις αυτήν την πολυτέλεια. Όταν σε χρειάζομαι θα είσαι εκεί να αντιμετωπίσεις το παθημένο μου είναι. Να βάλεις τα χέρια σου πάνω στο σώμα μου και καμμιά φορά και μέσα σ'αυτό. Να το προσέξεις. Και προπαντώς να προσέξεις τα μάτια μου που σε παρακολουθούν γιατί μέσα μου βαθειά επλίζω να είσαι τουλάχιστον ο θεός. Μην προδώσεις αυτήν μου την ελπίδα. Όταν το κάνεις σβήνεις μονομιάς κάθε φάρμακο που στάλαξες στο σώμα μου και κάθε χειρουργική μαχαιριά λοξεύει και πάει βαθύτερα απο ότι πρέπει.
Κοντολογίς είσαι επαγγελματίας της αγάπης. Γιατί έμαθα πως η αγάπη δεν είναι συναίσθημα αλλά κίνηση μιας ύπαρξης ΠΡΟΣ μια άλλην. Είμαστε δέσμιοι πιά. Δεν αρκεί κανένα Σύστημα, οπως και να ονομάζεται, για να βάλει σε καλούπια αυτήν την σχέση. Κανένα πρωτόκολλο ιατρικής πρακτικής δεν θα περιγράψει ποτέ αυτήν την σχέση σε όλο της το βάθος. Ένα πράγμα θα την σώσει (ΓΙΑΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΣΩΖΕΤΑΙ): η αλήθεια. Θα σου συγχωρήσω ακόμα και το "ιατρικό λάθος" αρκεί να είσαι αληθινός μαζί μου. Πάντα το έκανα άλλωστε. Δεν θα σου συγχωρήσω την εξουσία της αυθεντίας που πατάει σε κενά. Δεν θα σου δώσω χρήματα άλλα απο αυτά που ήδη καταβάλω στην ασφάλειά μου κάθε μήνα. Για σένα τα δίνω.
Δώσε μου τη δυνατότητα να σου παραδώσω την υγεία μου χωρίς ενδοιασμούς.
Το ξέρω είναι βαρύ για σένα αυτό που ζητάω.
Αλλά το διάλεξες. Ακόμη κι αν δεν είχες αυτό το κίνητρο.
Τώρα είσαι γιατρός!