Ενέργεια!

Χθές βράδυ!
Παράσταση εκατομμυρίων βόλτ!
Πέρασα δύο ώρες στο μπαλκόνι και δεν ήθελα να τελειώσει αυτή επίδειξη ατέλειωτης δύναμης και ομορφιάς.

Απόηχος

Τα ταξίδια, και μάλιστα τα μεγάλα, αφήνουν έναν απόηχο που καμμιά φορά μας ακολουθεί σε όλη μας τη ζωή. Σήμερα λοιπόν μου ήρθαν εικόνες απο το πρόσφατο ταξίδι μου στην Αμερική και ειδικά απο το Σακραμέντο. Μοιράζομαι μερικές απο αυτές μαζί σας.

Έγραφα πρίν μήνες:
"Το ζήτημα της "κυκλοφορίας των αυτοκινήτων" μέσα στην πόλη πρέπει να μετατραπεί σε ζήτημα "κυκλοφορίας των ανθρώπων". Η ανατοποθέτηση αυτή ανοίγει μια άλλη προοπτική στην συζήτηση για το κυκλοφοριακό. Γίνεται έτσι πυρήνας του προβληματισμού ο άνθρωπος ως οντότητα και ως πολίτης και όχι τα τεχνικά του μέσα. Πρίν όμως απο όλα αυτά προέχει η συζήτηση, η διαβούλευση (επι το νεωτερικότερον). Δεν ξέρουμε να συζητάμε, να βουλευόμαστε, να βάζουμε δηλαδή κάτω το πρόβλημα και ακόμη και αν έχουμε διαμετρικά αντίθετες απόψεις να τις εκθέτουμε με πλήρη ευθύνη προσδοκώντας ότι θα καταλήξουμε σε μία πρακτική που θα ή θα λύσει το πρόβλημα ή θα το βάλει σε μία διαδικασία επίλυσης. Η έννοια της συζήτησης εν προκειμένω περιλαμβάνει όλες της τις μορφές: προφορικές, γραπτές, πειραματικές κλπ. Έχει ενδιαφέρον να δούμε πως ένα πρόβλημα, όπως το κυκλοφοριακό, ή όπως των διατηρητέων συνοικιών, ή όπως της διαχείρισης των μνημείων μπορεί να αναχθεί σε συζήτηση-διαβούλευση και στην συνέχεια συναίνεση. Ποιοί συμμετέχουν; Πώς ορίζεται το πλαίσιο μιας συζήτησης; Πόσο χρόνο κρατάει; Είναι μια εμπειρία που πρέπει να κατακτηθεί απο τους συμπολίτες".

Σήμερα θα ήθελα να συμπληρώσω (με αφορμή την "συζήτηση" για το κυκλοφοριακό στο Δημαρχείο):

1. Το γεγονός ότι στη Βέροια τα αυτοκίνητα σταματούν και δίνουν προτεραιότητα στους πεζούς (το επισήμανε και ο Σπύρος Βούγιας στη συζήτηση) πρέπει να μελετηθεί και να αξιολογηθεί. Το "φαινόμενο" αυτό ξεκίνησε όταν επί δημαρχίας Χασιώτη διαγραμμίσθηκαν με ειδικούς τάπητες οι διαβάσεις πεζών. Όχι με απλή μπογιά που κρατάει λίγες εβδομάδες αλλά με κίτρινες-άσπρες πλαστικές λωρίδες. Τότε άρχισε να παρατηρείται η στάση των οδηγών και η παραχώρηση της προτεραιότητας στους πεζούς. Ταυτόχρονα και οι πεζοί άρχισαν να "διεκδικούν" αυτήν την προτεραιότητα. Η παραχώρηση αυτής της προτεραιότητας επεκτάθηκε και στα άλλα σημεία εκτός διαβάσεων. Από το τυχαίο αυτό γεγονός (για την τυχαιότητά του δεν υπάρχει καμμία αμφιβολία) προκύπτει ένας σημαντικός παράγοντας που πρέπει να ληφθεί σοβαρά υπ'όψη στις όποιες μελέτες προκύψουν: ο ψυχολογικός. Φαίνεται ότι η ισχυρή διαγράμμιση ενεργοποίησε εγκεφαλικές ή ψυχολογικές διεργασίες στους μετακινούμενους μέσα στην πόλη από τις οποίες προέκυψε τροποποίηση συμπεριφοράς. Η τροποποίηση αυτή δεν είναι απλό γεγονός. Σκεφθείτε ότι η συμπεριφορά μετακίνησης μας μέσα στην πόλη αγγίζει τα όρια του χαρακτήρα μας. Άν είναι όντως έτσι όπως τα περιγράφω τότε απαιτείται η συμμετοχή ειδικών της συμπεριφοράς στις ομάδες που θα μελετήσουν το κυκλοφοριακό.

2. Σχετικό και με το προηγούμενο: Οποιαδήποτε πολιτική απόφαση ληφθεί για οποιαδήποτε λύση, άν δεν υλοποιηθεί με τρόπο που να κάνει συμμέτοχο, συνυπεύθυνο, "συνένοχο" τον πολίτη, δεν πρόκειται να πετύχει. Χρειάζεται προσεκτική ακρόαση του "θέλω" των πολιτών, όποιο κι αν είναι αυτό το θέλω. Χρειάζεται διάλογος, με όλες τις μορφές του, για να κοιν ωνηθεί το σχέδιο.

3. Και τελευταίο: Όλα αυτά να γίνουν. Με χρονοδιάγραμμα και προϋπολογισμό. Με πείσμα και έλεγχο των διαδικασιών. Να μην μείνουν συζήτησεις (αγαπημένο σπόρ όλων μας).



Σήμερα δεν έχει φωτογραφία. Πρός τιμήν της Μαρίας που παίζει theramin στο γκρούπ Matisse. Πολύ ενδιαφέρον βήμα και για την Δήμητρα Γαλάνη.


http://www.mad.tv/media/audio.php?id=mms%3A//media.mad.gr/stream/matisse/gas.wma

Για την Αμαλία

Αμαλία,

Χάρη σε σένα έχω την ευκαιρία να γράψω ένα γράμμα στον γιατρό. Ένα γράμμα που ήθελα χρόνια τώρα να του το στείλω. Στον γιατρό που με κουράριζε όταν έξη χρονών νοσηλεύτηκα για αδενοπάθεια, στον γιατρό που με παρακολουθούσε όταν νοσηλεύτηκα, δωδεκάχρονος, για τρείς μήνες με οξεία νεφρίτιδα, στον γιατρό που με νοσήλευσε στην εντατική με έμφραγμα, στον γιατρό που μου έκανε τρία by pass, στον γιατρό που μου αφαίρεσε την χολή. Στον γιατρό μου.

Γιατρέ,
Δέν ξέρω τι σε οδήγησε να γίνεις γιατρός.
Μπορεί επειδή ήταν ο πατέρας σου γιατρός.
Μπορεί επειδή ήσουν πρώτος μαθητής στην τάξη σου και η πρωτιά δεν χόραγε σε άλλη σχολή παρά στην ιατρική.
Μπορεί επειδή πίστευες ότι θα έχεις μεγαλύτερο κύρος στην κοινωνία.
Μπορεί επειδή έβλεπες ότι θα μπορέσεις να βγάλεις πολλά χρήματα.
Μπορεί επειδή φαντάστηκες ότι μπορείς να γίνεις γιατρός.
Μπορεί επειδή το ήξερες βαθειά μέσα σου ότι είσαι γεννημένος θεραπευτής.
Δεν ξέρω ποιό κίνητρο ή ποιός συνδυασμός κινήτρων ίσχυσε. Εγώ όταν σε συνάντησα ήσουν ήδη γιατρός. Ορκισμένος και γραμμένος στον Ιατρικό Σύλλογο.
Αυτό που θέλω να σου πώ είναι ότι δεν με νοιάζει το κίνητρό σου. Γιατί τώρα πιά είσαι ο γιατρός μου. Δηλαδή έμπλεξες! Εγώ έχω την πολυτέλεια να σε αποφεύγω αν δεν έχω όρεξη να δώ τα μούτρα σου. Εσύ δεν την έχεις αυτήν την πολυτέλεια. Όταν σε χρειάζομαι θα είσαι εκεί να αντιμετωπίσεις το παθημένο μου είναι. Να βάλεις τα χέρια σου πάνω στο σώμα μου και καμμιά φορά και μέσα σ'αυτό. Να το προσέξεις. Και προπαντώς να προσέξεις τα μάτια μου που σε παρακολουθούν γιατί μέσα μου βαθειά επλίζω να είσαι τουλάχιστον ο θεός. Μην προδώσεις αυτήν μου την ελπίδα. Όταν το κάνεις σβήνεις μονομιάς κάθε φάρμακο που στάλαξες στο σώμα μου και κάθε χειρουργική μαχαιριά λοξεύει και πάει βαθύτερα απο ότι πρέπει.
Κοντολογίς είσαι επαγγελματίας της αγάπης. Γιατί έμαθα πως η αγάπη δεν είναι συναίσθημα αλλά κίνηση μιας ύπαρξης ΠΡΟΣ μια άλλην. Είμαστε δέσμιοι πιά. Δεν αρκεί κανένα Σύστημα, οπως και να ονομάζεται, για να βάλει σε καλούπια αυτήν την σχέση. Κανένα πρωτόκολλο ιατρικής πρακτικής δεν θα περιγράψει ποτέ αυτήν την σχέση σε όλο της το βάθος. Ένα πράγμα θα την σώσει (ΓΙΑΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΣΩΖΕΤΑΙ): η αλήθεια. Θα σου συγχωρήσω ακόμα και το "ιατρικό λάθος" αρκεί να είσαι αληθινός μαζί μου. Πάντα το έκανα άλλωστε. Δεν θα σου συγχωρήσω την εξουσία της αυθεντίας που πατάει σε κενά. Δεν θα σου δώσω χρήματα άλλα απο αυτά που ήδη καταβάλω στην ασφάλειά μου κάθε μήνα. Για σένα τα δίνω.
Δώσε μου τη δυνατότητα να σου παραδώσω την υγεία μου χωρίς ενδοιασμούς.
Το ξέρω είναι βαρύ για σένα αυτό που ζητάω.
Αλλά το διάλεξες. Ακόμη κι αν δεν είχες αυτό το κίνητρο.
Τώρα είσαι γιατρός!